Zweethut-ceremonie

Een zweethut is een oeroude ceremonie, die in veel oorspronkelijke culturen als reinigingsritueel heeft bestaan. In West-Europa zijn wij het meest bekend met de zweethutrituelen die afkomstig zijn van de Noord-Amerikaanse indianen, zoals de Lakota.

De zweethut wordt ook wel de baarmoeder van Moeder Aarde genoemd en vertegenwoordigt daarom het vrouwelijk principe. Zo kun je het ook echt ervaren. Het vuur buiten symboliseert het mannelijk principe. De stenen die in het vuur verhit worden, zijn het zaad dat in de baarmoeder gebracht wordt. De in de hut aanwezige personen zijn net als foetussen in ontwikkeling.

Je zit slechts gekleed in een handdoek in de hut van wilgentenen, afgedekt met dekens en canvas, in een cirkel rond de kuil waarin de hete stenen komen te liggen. Het is aardedonker. De stenen worden binnen gebracht en er wordt water over de stenen gegoten. Daardoor ontstaat stoom en wordt het erg heet.

Door deze setting word je los gemaakt van de dagelijkse realiteit. De duisternis, het gloeien van de stenen, de klanken en het zingen, de stoom die alles doordringt: in deze omgeving kom je bij je essentie. Wat er niet toe doet, valt weg. Je ego maakt plaats voor wie je in wezen bent. In de zweethutceremonie laat je het alledaagse los. Je gaat voorbij aan de eigen persoonlijkheid, rationele gedachten en voorgeprogrammeerde emoties. Zo kan je doorstoten naar een veel diepere laag van bewustzijn. Tijd en ruimte verdwijnen en door deze ‘staat van zijn’ kan alles wat niet meer relevant is, verdwijnen.

Van oudsher werd deze diepere laag van bewustzijn gebruikt voor genezing, om wijsheid te vergaren, om te bidden of om in de droomtijd te reizen. Dit zijn nog steeds belangrijke elementen van de ceremonie.
De grote kracht van de zweethut voor de westerse mens bestaat uit het weer ervaren van de verbondenheid met al wat is, met elkaar, met jezelf en met het grote geheel. In deze verbondenheid stelt de zweethutceremonie je in staat om je op alle niveaus te reinigen en te helen: fysiek, emotioneel en spiritueel.

De ceremonie bestaat uit vier rondes. Vier keer gaat de deur open en worden er door de vuurman of vuurvrouw nieuwe hete stenen naar binnen gebracht. Geleidelijk aan wordt er water over de stenen gegoten, zodat alles gevuld wordt met stoom. De duisternis en de stoom helpen je om steeds dieper naar binnen te gaan.

Soms merk je dat je in een andere werkelijkheid of bewustzijnstoestand komt. We zingen, bidden, trommelen, delen, luisteren naar de stenen en voelen wat er gevoeld wil worden. Zo kan er heling ontstaan.
De watergiet(st)er begeleidt de processen en zorgt voor balans van de energie in de hut. De vuurmensen beschermen de plek aan de buitenkant. Zo kun je in veiligheid jezelf zijn.

De duur van de ceremonie zelf is niet van te voren te bepalen en is afhankelijk van de energie die zich gedurende de ceremonie manifesteert.