Deze derde cursusdag n.a.v. het werk van de Joodse schilder Felix Nussbaum staat in het teken van de ultieme dood. De apocalypse.

Dood heeft de essentie van alle meestergetallen in zich. Harmonisatie, transformatie en initiatie. Derhalve zal de dood immer de grote overwinnaar zijn. Het is de inwijdingsweg hetgeen de apocalypse tot de ultieme triomf maakt.

Voor Felix was zijn onontkomelijke naderende dood zijn eigen persoonlijke apocalypse. Een bekend gegeven is dat het werk van een ware kunstenaar pas na zijn dood gewaardeerd wordt.

Felix had hierin o.a. Vincent van Gogh als voorbeeld. Niet voor niets heeft hij een aantal schilderijen geschilderd in de stijl van van Gogh. Een prachtig voorbeeld hiervan is het schilderij van de laan met de sarcofagen in Arles.

De grote vraag blijft natuurlijk of een (levens-)kunstenaar zich moet overgeven aan de dood om zo eeuwige roem te verkrijgen. Denk hierbij ook aan de profeten, martelaren etc.

Zit er in dit ultieme offer geen duidelijke narcistische component? Waar sta jij op jouw inwijdingsweg? Wat is jouw persoonlijke relatie met de dood?

Dan praten we niet alleen over de ultieme dood, de apocalypse, maar veel meer over de weg zelf.

LET OP!

Wegens de invulling van deze dag starten we reeds om 09.00 uur en vraag ik jullie om gebouw “de Refter” niet binnen te gaan voordat ik er zelf ben. Dus ook niet in de hal wachten!